ประเทศสมาชิกอาเซียนใช้ประโยชน์จากเทคโนโลยีเพื่อเพิ่มความมั่นคงทางอาหาร

ทอม แอบกี

เทคโนโลยีดิจิทัลอาจเป็นกุญแจสำคัญในการช่วยประชากรของประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ให้ได้รับโภชนาการที่ดี ตามการวิจัยที่ดำเนินการในภูมิภาคนี้

ความมั่นคงทางอาหารในประเทศสมาชิกสมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้หรืออาเซียนถูกคุกคามเมื่อเร็ว ๆ นี้เนื่องจากผลผลิตทางการเกษตรต่ำ การประมงที่ผิดกฎหมาย ขาดการรายงาน และไร้การควบคุม สภาพภูมิอากาศ ปัญหาด้านความปลอดภัยทางอาหาร และการหยุดชะงักของห่วงโซ่อุปทาน

“แนวทางอาเซียนสำหรับการเกษตรดิจิทัลที่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตรรับรองเป็นสัญลักษณ์แห่งการเริ่มต้นยุคดิจิทัล” ดร. เว็นกาตาชาแลม อันบูโมซี ผู้อำนวยการด้านยุทธศาสตร์การวิจัยและนวัตกรรมของสถาบันวิจัยเศรษฐกิจอาเซียนและเอเชียตะวันออก กล่าวกับ ฟอรัม สถาบันวิจัยเศรษฐกิจอาเซียนและเอเชียตะวันออกมีส่วนร่วมในโครงการวิจัยที่กินเวลาหนึ่งปีซึ่งเสร็จสมบูรณ์ในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2564 และในการพัฒนาแนวทาง

เกษตรกรรมที่แม่นยำ เทคโนโลยีเคลื่อนที่ การตรวจจับระยะไกล โดรน และการวิเคราะห์ข้อมูลขนาดใหญ่เป็นหนึ่งในความก้าวหน้าทางเทคนิคที่ปูทางไปสู่การเปลี่ยนผ่านสู่ดิจิทัลของเกษตรกรรมที่ครอบคลุมในประเทศอาเซียน ตามรายงานความคืบหน้าล่าสุดของการศึกษาของสถาบันวิจัยเศรษฐกิจอาเซียนและเอเชียตะวันออก การเข้าถึงข้อมูลและตลาดของเกษตรกรได้รับการปรับปรุง ในขณะที่ผลผลิตเพิ่มขึ้น ห่วงโซ่อุปทานมีความคล่องตัว ค่าใช้จ่ายในการดำเนินงานลดลง และสายการพัฒนาที่แยกต่างหากถูกรวมเข้าด้วยกันกลายเป็นระบบการผลิตทางการเกษตรที่มีเครือข่าย “อัจฉริยะ” และห่วงโซ่คุณค่าอาหารที่ยืดหยุ่น

“มีการแบ่งแยกดิจิทัลในหลายประเทศและในเขตชนบท” ดร. อันบูโมซีกล่าว “รัฐบาลและผู้กำหนดนโยบายต้องก้าวข้ามเพียงการเร่งนวัตกรรมและใช้แนวทางที่ครอบคลุมมากขึ้นเพื่อขับเคลื่อนศักยภาพของเทคโนโลยีดิจิทัลอย่างเต็มที่”

ในขณะที่ระบบการผลิตอาหารด้วยเครื่องจักรกลและปัจจัยการผลิตที่ดีขึ้นทำให้ผลผลิตทางการเกษตรเพิ่มขึ้นในช่วงสามทศวรรษที่ผ่านมาในประเทศสมาชิกอาเซียนที่สำคัญ เช่น อินโดนีเซีย มาเลเซีย ไทย และเวียดนาม แต่ผลผลิตทางการเกษตรต่ำยังคงเป็นปัญหาในกัมพูชา ลาว และในหลายจังหวัดของอินโดนีเซีย ดร. อันบูโมซีกล่าวเสริม

ทีมของ ดร. อันบูโมซีให้คำแนะนำแก่รัฐบาลอาเซียนในการกำหนดโซลูชันด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีโดยตรงเพื่อเพิ่มผลผลิตในฟาร์ม เพื่อเป็นการตอบสนองต่อความเสี่ยงด้านสภาพภูมิอากาศและส่งเสริมความเป็นหนึ่งเดียวกันของสังคม ซึ่งเกี่ยวข้องกับการจ้างงานหุ้นส่วนภาครัฐและเอกชนและมาตรการทางภาษีอากร รวมถึงการรวบรวมทรัพยากรของสาขาวิชาและหน่วยงานต่าง ๆ เพื่อส่งเสริมการสนับสนุนที่ปรึกษาทางเทคนิคสำหรับธุรกิจการเกษตร

ตัวอย่างของโซลูชันด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีรวมถึงการใช้ “ข้อมูลลำดับแบบดิจิทัล” เพื่อส่งเสริมการเพาะพันธุ์พืชที่ได้รับการคัดสรรมา รวมทั้งการค้าพันธุ์พืชและเทคโนโลยีใหม่ ๆ ที่ช่วยปรับปรุงความยืดหยุ่นของห่วงโซ่คุณค่า ดร. อันบูโมซี กล่าว การรวมพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์เข้ากับ “โครงสร้างพื้นฐานห่วงโซ่ความเย็น” หรือสภาพแวดล้อมที่ควบคุมอุณหภูมิช่วยให้สามารถเคลื่อนย้ายสินค้าที่เน่าเสียได้ไปตามห่วงโซ่อุปทาน และส่งเสริม “ความเป็นหนึ่งเดียวกันระหว่างผู้ผลิตและผู้บริโภคมากขึ้น”

อีกทั้งยังกล่าวว่า ยังมีการนำเทคโนโลยีดิจิทัลมาใช้เพื่อระบุความเสี่ยงจากภัยพิบัติและจัดการการปรับขึ้นราคา รวมถึงยกระดับความปลอดภัยของอาหารโดยการติดตามและตรวจสอบย้อนกลับสินค้าด้วย

ฟาร์มในเมืองบนชั้นดาดฟ้าของโรงรถหลายชั้นในสิงคโปร์เก้าแห่งผลิตผักได้ประมาณ 1,600 ตันต่อปี โดยการใช้อินเทอร์เน็ตของสรรพสิ่ง บล็อกเชน และการควบคุมสภาพภูมิอากาศแบบอัตโนมัติ ตามรายงานของหน่วยงานอาหารสิงคโปร์ที่ดำเนินการโดยรัฐบาล

ในบรรดาประเทศสมาชิกอาเซียน เกาะสิงคโปร์ที่มีพื้นที่ 719 ตารางกิโลเมตรเป็นประเทศที่พึ่งพาการนำเข้าอาหารมากที่สุด ดังนั้นจึงมีความเสี่ยงมากที่สุดต่อการหยุดชะงักของห่วงโซ่อุปทานที่เกี่ยวข้องกับการระบาดใหญ่ “โซลูชันอาหารในเมือง” ที่ใช้ประโยชน์จากชั้นดาดฟ้าและพื้นที่อื่น ๆ ในรัฐที่มีลักษณะเป็นเมืองเพื่อการผลิตทางการเกษตรได้รับการพัฒนาให้เป็นแผนป้องกันการหยุดชะงักดังกล่าว ตามรายงานของหน่วยงานอาหารสิงคโปร์

ฟาร์มในเมืองแห่งหนึ่งอยู่บนพื้นดินของอดีตโรงเรียนมัธยมศึกษา ตามรายงานของหน่วยงานอาหารสิงคโปร์ ด้วยการแปลงเป็นพื้นที่แบบบูรณาการ ปัจจุบันอาคารแห่งนี้ยังใช้เป็นศูนย์ดูแลเด็กและบ้านพักคนชราอีกด้วย (ภาพ: เด็ก ๆ ดูแลฟาร์มในเมืองที่โรงเรียนมัธยมที่ได้รับการดัดแปลงในสิงคโปร์)

ทอม แอบกี เป็นผู้สื่อข่าวสมทบของฟอรัม รายงานจากประเทศสิงคโปร์

ภาพจาก: มูลนิธิชุมชนพีเอพี