ផ្កាយរណបផ្តល់ការព្រមានអំពីមីស៊ីល ការពារធនធានរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក និងសម្ព័ន្ធមិត្តនៅក្នុងតំបន់មជ្ឈិមបូព៌ា
បញ្ជាការយុទ្ធសាស្ត្ររបស់អាមេរិក
សហរដ្ឋអាមេរិកកំពុងប្រើប្រាស់ផ្កាយរណប ដើម្បីស្ទាក់ចាប់មីស៊ីលរបស់សត្រូវ មុនពេលមីស៊ីលទាំងនោះទៅដល់គោលដៅរបស់ពួកវា។
ប្រព័ន្ធអ៊ីនហ្វ្រារ៉េដដែលមានមូលដ្ឋានលើអវកាស (SBIRS) ប្រើប្រាស់ក្រុមផ្កាយរណបដែលមានឧបករណ៍ចាប់សញ្ញាអ៊ីនហ្វ្រារ៉េដ ដើម្បីចាប់បានរលកកម្ដៅនៃគ្រាប់រ៉ុក្កែតនៅពេលវាត្រូវបានបាញ់បង្ហោះ ដែលនេះអនុញ្ញាតឱ្យសហរដ្ឋអាមេរិក និងកងកម្លាំងសម្ព័ន្ធមិត្តមានពេលវេលាឆ្លើយតប។ ឧបករណ៍ចាប់សញ្ញាអាចចាប់បានប្រភេទមីស៊ីល ប្រភពដើមនៃការបាញ់បង្ហោះ និងទីតាំងគោលដៅពីចម្ងាយរាប់ម៉ឺនគីឡូម៉ែត្រពីលើផែនដី។
ប្រព័ន្ធ SBIRS គឺមានសារៈសំខាន់នៅក្នុងតំបន់ ដែលនោះរួមបញ្ចូលទាំង មជ្ឈិមបូព៌ា ដែលជាកន្លែងដែលក្រុមគាំទ្រដោយអ៊ីរ៉ង់ បានបើកការវាយប្រហារដោយមីស៊ីលច្រើនជាង 150 គ្រាប់ទៅលើធនធានរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក និងអន្តរជាតិ រួមទាំងនាវាពាណិជ្ជកម្មផងដែរ។
លោកឧត្តមសេនីយ B. Chance Saltzman ប្រធានផ្នែកប្រតិបត្តិការអវកាសរបស់សហរដ្ឋអាមេរិកបានថ្លែងថា៖ «ការដែលអាចផ្តល់ការព្រមានអំពីមីស៊ីល ដោយនិយាយថា ‘មានកាំជ្រួចចូល ហើយនេះជាទីតាំងដែលវាហោះមក ហើយទីនេះជាកន្លែងដែលវាកំពុងឆ្ពោះទៅ’ គឺជាព័ត៌មានដ៏មានតម្លៃក្នុងការរក្សាសុវត្ថិភាពប្រជាពលរដ្ឋ»។
Saltzman បានប្រាប់កាសែត The Wall Street Journal ថា៖ «មិនត្រឹមតែ [ឧបករណ៍ចាប់សញ្ញា] មើលឃើញកម្ដៅប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែឧបករណ៍ក៏អាចមើលឃើញថាកម្ដៅកំពុងផ្លាស់ទីផងដែរ»។ «យើងមានប្រតិបត្តិករដែលអាចកំណត់លក្ខណៈនៃកម្ដៅផ្លាស់ទីលឿន ហើយនិយាយថាតើវាស្ថិតនៅលើប្រភេទនៃទម្រង់ដែលយើងនឹងឃើញជាមួយនឹងមីស៊ីលបាលីស្ទីកជាក់លាក់ ហើយបន្ទាប់មកយើងផ្តល់ទិន្នន័យនោះទៅអ្នករាល់គ្នាដែលឈឺឆ្អាលទៅលើបញ្ហានេះ»។
កម្មវិធី SBIRS ផ្តល់នូវការគ្របដណ្តប់ច្រើនស្រទាប់ និងភាពថេរ តាមរយៈការបាញ់បង្ហោះផ្កាយរណបទៅក្នុងគន្លងភូមិសាស្ត្រ (ផ្គូផ្គងទៅនឹងរង្វិលរបស់ផែនដី ដើម្បីបន្តផ្តោតលើទីតាំងជាក់លាក់មួយ) និងគន្លងរាងអេលីបខ្ពស់ (ផ្តល់នូវរយៈទទឹងខ្ពស់ និងតំបន់ប៉ូល)។ «ការគ្របដណ្តប់ជាប់លាប់ជាសកល» នេះចង្អុលបង្ហាញពីប្រព័ន្ធផ្សេងទៀត ដូចជាអាគុយ Patriot របស់កងទ័ពសហរដ្ឋអាមេរិក ឬនាវាពិឃាតរបស់កងទ័ពជើងទឹកសហរដ្ឋអាមេរិក ដើម្បីស្ទាក់ចាប់ការវាយប្រហារដោយមីស៊ីល។
លោក Masao Dahlgren សហការីជាមួយគម្រោងការពារពីមីស៊ីលនៅមជ្ឈមណ្ឌលសិក្សាយុទ្ធសាស្ត្រ និងអន្តរជាតិដែលមានមូលដ្ឋាននៅសហរដ្ឋអាមេរិក បានប្រាប់កាសែត Wall Street Journal ថា៖ «SBIRS អាចផ្តល់នូវការប៉ាន់ប្រមាណអំពីកន្លែងដែលមីស៊ីលអាចចុះចត ដែលអាចមានតម្លៃយ៉ាងសម្បើមសម្រាប់ការកាត់បន្ថយចំនួនជនរងគ្រោះ»។ «ពេលវេលាហោះហើររបស់មីស៊ីលប៉ាលីស្ទីកនៅរយៈចម្ងាយទាំងនេះអាចមានរយៈពេលប៉ុន្មាននាទី។ នោះហើយជាមូលហេតុដែលសមត្ថភាពទាំងនេះមានសារសំខាន់ ដើម្បីឱ្យអ្នកអាចចាប់បានរលកកម្ដៅនៃគ្រាប់រ៉ុក្កែតនៅពេលវាចាប់ផ្តើមបាញ់ចេញ។
ផ្កាយរណប SBIRS ចុងក្រោយត្រូវបានបាញ់បង្ហោះនៅឆ្នាំ 2022។ ប្រព័ន្ធដែលបានរចនាឡើង ដើម្បីពង្រីកបណ្តាញផ្កាយរណបព្រមានអំពីមីស៊ីលជាសកលកំពុងត្រូវបានបង្កើតឡើង រួមទាំងការបញ្ជា និងការគ្រប់គ្រងការវិវត្តលើដីដែលធន់នឹងប្រតិបត្តិការនាពេលអនាគត (FORGE C2) និងកម្មវិធីអ៊ីនហ្វ្រារ៉េដអចិន្ត្រៃយ៍ដែលមានកម្រិតខ្ពស់ជំនាន់ក្រោយ (Next Gen OPIR)។ លើសពីនេះ មជ្ឈមណ្ឌលសង្គ្រាមព័ត៌មានរបស់កងទ័ពជើងទឹកអាមេរិកនៅប៉ាស៊ីហ្វិក នឹងដាក់ពង្រាយស្ថានីយបញ្ជូនតាមដីគោកអាស៊ី (RGS-A) នៅឆ្នាំ 2025។ ស្ថានីយនេះនឹងជួយដល់សហរដ្ឋអាមេរិក និងសម្ព័ន្ធមិត្ត និងដៃគូរបស់ខ្លួនការពារឥណ្ឌូប៉ាស៊ីហ្វិក តាមរយៈការភ្ជាប់ផ្កាយរណបចាស់ៗ និងជំនាន់ក្រោយ ដើម្បីបង្កើនសន្តិសុខក្នុងតំបន់។
ការធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងនេះ គឺជាកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរួមគ្នាក្នុងចំណោមកងកម្លាំងអវកាសសហរដ្ឋអាមេរិក ទីភ្នាក់ងារផ្នែកអភិវឌ្ឍន៍អវកាស (SDA) និងទីភ្នាក់ងារការពារមីស៊ីល។ កងកម្លាំងអវកាសសហរដ្ឋអាមេរិក បានប្រកាសក្នុងខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ 2023 ថាក្រុមហ៊ុនចំនួនបួននឹងបង្កើតការរចនាប្រព័ន្ធ FORGE C2 ដើម្បីគ្រប់គ្រងផ្កាយរណបដែលកំពុងក្រឡឹងជុំវិញគន្លង ជាមួយនឹងគំរូដើមដែលបានរំពឹងទុកនៅឆ្នាំ 2025។ ជាផ្នែកមួយនៃកម្មវិធី Next Gen OPIR កាលពីខែមករា ឆ្នាំ 2024 ទីភ្នាក់ងារ SDA បានជ្រើសរើសក្រុមហ៊ុនចំនួនបី ដើម្បីបង្កើតផ្កាយរណបក្នុងគន្លងគោចររយៈចម្ងាយទាបពីភពផែនដី ចំនួន 54 ដែលគ្រោងនឹងបាញ់បង្ហោះនៅត្រឹមឆ្នាំ 2027។ ផ្កាយរណបក្នុងគន្លងគោចររយៈចម្ងាយមធ្យមចំនួនប្រាំមួយបានបញ្ចប់ការត្រួតពិនិត្យលើការរចនាសំខាន់ៗ ហើយគ្រោងនឹងបាញ់បង្ហោះនៅឆ្នាំ 2026។
លោក Saltzman បានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ក្រុមតារាងនិករដែលមានចំនួនកើនឡើង» នេះនឹងធ្វើឱ្យ SBIRS និងស្ថាបត្យកម្មគាំទ្ររបស់ខ្លួនកាន់តែរឹងមាំឡើង។ «នោះគឺជាស្ថាបត្យកម្មដែលកាន់តែមានភាពធន់ជាងមុន។ សត្រូវមានការលំបាកច្រើនក្នុងការរំខានដល់ផ្កាយរណបចំនួនរាប់ពាន់ជាងផ្កាយរណបចំនួនមួយ ឬពីរ»។
ទស្សនាវដ្តី FORUM បានផ្អាកការបកប្រែអត្ថបទប្រចាំថ្ងៃសម្រាប់គេហទំព័រជាភាសាខ្មែរ។ សូមមើលភាសាដទៃទៀតសម្រាប់ខ្លឹមសារប្រចាំថ្ងៃ។